dinsdag 28 september 2010

3e Culturele Woensdag

Wel wat laat maar okey, vorige week woensdag gingen we eindelijk buiten de muren van de hku.
We gingen naar Rotterdam om oa werken van Joep Lieshout te bekijken.

De reis naar Rotterdam was in een woord klote, gelukkig was ik met meerdere te laat komers dus viel het gelukkig wel wat mee. we zijn naar boijmans van beuningen geweest. Hier was een toilet en een kantine ingericht door Joep van Lieshout. Ik heb ze die dag niet bekeken want ik ben hier al eerder geweest en toen al uitvoerig bekeken.
De garderobe van Somers vond ik erg leuk gedaan, balen was dat je jassen niet aan de kapstokken kon hangen en dan wordt het uiteindelijk nog een lange klus om je spullen op te bergen en op te halen. Eerst een hanger naar beneden halen, dan je jas ophangen, daarna je jas omhoogtrekken en vastzetten. nadat je dit gedaan hebt moet je je tas in een kluis zetten en die opslot zetten. Totaal niet efficiënt dus.

Hierna hebben we rondgelopen en gekeken naar de vele werken.


                                                   Dit was een grote wandposter


                            Instalatie met water en een lichtbron. Het water begon te bewegen als
                                                 je op verhogingen in de vloer ging staan.


                                                               Dit was de lichtbron.


Een muur.

Hierna zijn we met de boot naar het atelier van Joep van Lieshout geweest.
Hier stonden werken die een wereld, bedacht door Lieshout, uitbeelden. Naar mijn mening is :Lieshout een beetje gestoord als je naar zijn bedachte wereld kijkt. MENSEN ZIJN AFVAL en kun je recyclen. Een select groepje mensen mag leven in Lieshouts wereld en de rest wordt gerecycled als eten, donormateriaal of als energiebron.
Het was allemaal een beetje luguber maar er stonden een aantal banken en die zaten heerlijk en waren, vond ik, ook mooi.





De plaatjes spreken voor zich heb ik zo'n idee. Ook lagen er opengesneden mensen en afgehakte lichaamsdelen en niet te vergeten, een operatiekamer.

met de terugreis konden we niet mee met de grote groep de boot op doordat het te vol was. wij hebben hierdoor heerlijk buiten op een bankje in de zon een uur gewacht. daarna zijn we met de leraren en een aantal anderen naar de scrapwinkel geweest waar we inkopen hebben gedaan.

Hierna een zeer lange reis terug naar huis gemaakt.
Met al vond ik het atelier wel het interessantst qua werken maar het was nou ook niet weer het leukste wat ik van mijn hele leven heb gezien.

woensdag 15 september 2010

2e culturele woensdag

Vandaag moesten we een kinetische lijn maken met zijn allen. Zoals ik de vorige keer zei stond ik nou niet echt te springen om er mee te beginnen maar uiteindelijk was het toch nog wel leuk om te doen.

Het moeilijkste was wel het aansluiten op elkaar en zowiezo het beginnen. Het samenwerken met elkaar ging wel erg goed en dat is ook gewoon leuk. Wat me opviel was dat je bij elke stap die je zette steeds moest nadenken hoe je de problemen kon oplossen en als je het ene probleem had opgelost kwamen er weer 3 bij.
Zelf had ik een vuilnisbak aardig onstabiel neergezet en met een touw bevestigt aan een stoel aan de andere kant van de branddeur. Door een grote stuiterbal, afgeschoten door een katapult, moest de stoel verschuiven waardoor de prullenbak om zou vallen. Na veel gedoe en geoefen deed hij het.
Maar op het moment dat ons werk in gang werd gezet deed hij het niet en moesten we zelf alles in werking zetten.

het filmpje van de kinetische lijn


Volgende week gaan we een dagje Joep van Lieshout doen.
Maar wie is Joep van Lieshout?
Joep van Lieshout

Joep van Lieshout is geboren in 1963 en is een Nederlandse beeldhouwer en ontwerper.
Hij heeft gestudeert aan de Willem de Kooning academie in Rotterdam.
Sinds 1995 voert hij zijn werk onder de naam AVL ( atelier van Lieshout) samen met andere medewerkers en kunstenaars.

dinsdag 14 september 2010

1e culurele woensdag

Vorige week woensdag was mijn eerste culturele woensdag. Dan verwacht je dat je ergens heen gaat maar we begonnen gewoon op school.
We moesten een barrière creëren en hiervan of foto's of een film van maken.
Met een groepje van drie meiden gingen we brainstormen. Wij wilden iets anders doen dan een blokkade plaatsen of vormen. Wij hadden bedacht dat er in teksten ook blokkades zitten namelijk de interpucties.

Wij hebben toen een zin bedacht die kon veranderen met een punt als barrière.
De zin was: Ik denk dus ik ben. Voor de filosofiekenners, dit is inderdaad de bekende uitspraak van Descartes.

Nadat we ons plan hadden voorgelegd kwam nog iemand die bij onze groep hoorde erbij en hadden we het plan verder uitgebreid. Hierna hebben we bordjes gemaakt met de woorden apart en dat aan verschillende mensen buiten gegeven en we hadden iemand van ons als de anonieme punt(ze had zelfs een zak op haar hoofd) steeds gefotografeerd.

De reacties van de mensen waren erg leuk en dat was eigenlijk het leukste van de hele dag naar mijn mening.

Morgen gaan we een kinetische lijn maken en ik kijk hier erg naar uit maar niet heus. Ik kijk wel wat het zal worden.