We gingen vorige week veel pleinen bezoeken. We bekeken goede maar ook slechte pleinen. Het verschil merkte je want de een voelde je je minder prettig dan bij de ander.
Als eerst zijn we naar de tuin geweest van een bedrijf.
Hierna zijn we verder gaan wandelen naar een parkeergarage met een zebrapad gemaakt van de streepvormen van een echte zebra.
In een bepaalde straat lagen patronen en dit vond ik zeer interessant. De eerste foto is als je gewoon naar beneden kijkt, wat ik wel vaak doe. De tweede is als je naar voren kijkt, dan ontdek je opeens dat er een patroon in de vloer is gelegd.
We hebben ook een waterbassin bekeken en dit was natuurlijk ook interessant omdat wij er nu ook een moeten ontwerpen als plein.
Op een van de pleinen stond een soort sculptuur wat het plein interessanter maakte om naar te kijken maar wat ook voor zitplekken zorgde en verkoeling door het water.
Ik heb ook gewoon nog een aantal foto's gemaakt. Wat ik erg grappig vond was een brug in een tuin. van veraf leek de brug mooi passen in zijn omgeving en maakte de omgeving mooier maar als je ervoor stond was hij toch erg lelijk.
Daarna zijn we naar de Pont gegaan. Hier was een tentoonstelling waarin de schaal was veranderd van bijvoorbeeld stoelen en borden. Je werd ook geconfronteerd met je eigen maten. Bijvoorbeeld in een donkere gang waarin je niets kunt zien en jezelf nergens aan kunt meten. De ruimte leek hierdoor ook kleiner en langer terwijl als je eruit ging was de gang breder en korter doordat je naar het licht toe liep waardoor je iets kon zien.
Ook in een gang van bijenwas kon je je eigen maten merken door de klein en vooral dunne ruimte waarin je je bevond. Ook door de 'zware' geur leek de ruimte kleiner.
De laatste foto is van een film die ik al een paar jaar interessant en boeiend vind waardoor ik hem elke keer dat ik hem zie ga uitkijken.
Aan het einde van de museum keken we nog naar een film. Wat zo leuk was, was hoe die kinderen allemaal scenario's gingen bedenken wat er zou kunnen zijn gebeurd bij een schilderij van Picasso. Door hun wilde je echt weten hoe het schilderij er nou uitzag zodat je kon kijken hoe ze bij de verschillende situaties over die vrouw kwamen en of jij er dat ook in zag of juist iets anders.
