Deze dag gingen we naar Flevoland om kunst te bekijken in het landschap daar door bijvoorbeeld verschillende landschapsarchitecten.
In de bus kregen we een film te zien over de projecten die we gingen bekijken en wat de achterliggende gedachte van elk project was voor de maker maar ook wat de provincie voor ogen heeft met de ingrepen in de natuur.
Ik ben alleen zo stom geweest om mijn camera te vergeten dus ik doe t maar even met een paar foto's van andere mensen om toch te visualiseren wat we hebben gezien.
Wat ikzelf erg grappig vond is die kathedraal. We hebben best vaak wel een foto ervan gezien en ik heb altijd het gevoel gehad dat de kathedraal van de bomen erg dicht zo zijn en de locatie zonder bomen juist erg open ervaren. Toen we in de open kathedraal stonden kreeg ik juist het gevoel van een gesloten ruimte ondanks de open lucht door de dichte bomenrij eromheen. Je kreeg het gevoel alsof je in een grote kamer stond. Bij de dichte kathedraal kreeg ik juist het gevoel dat het erg open was door de juist erg weinige bomen die de kathedraal vormde waardoor je de languitgerekte ruimte eromheen zag en de wind langs je voelde gaan.
dinsdag 10 mei 2011
Breukelen
We moesten een folly bouwen ( een klein gebouwtje zonder functie ) van materiaal wat daar lag. De eisen waren dat er minsten 2 personen in konden staan en dat de constructie stevig genoeg was om tegen een stootje te kunnen.
We hebben een groepje gevormd en gaven onze folly de naam 'tussen open en gesloten'.
We hebben een ruimte gemaakt die erg open was en een ruimte die gesloten was. Hiertussen hadden we een hek wat net tralies waren van een gevangenis om de twee verschillende ruimtes aan te duiden. aan de ene kant was hij open door de grote gaten erin en aan de andere kant gesloten omdat je gelijk het gevoel van een gevangenis was en je kon er niet door.
We hebben een groepje gevormd en gaven onze folly de naam 'tussen open en gesloten'.
We hebben een ruimte gemaakt die erg open was en een ruimte die gesloten was. Hiertussen hadden we een hek wat net tralies waren van een gevangenis om de twee verschillende ruimtes aan te duiden. aan de ene kant was hij open door de grote gaten erin en aan de andere kant gesloten omdat je gelijk het gevoel van een gevangenis was en je kon er niet door.
Utrecht
De 3e CW moesten we 3 museums/gebouwen bezoeken in Utrecht en hun verhoudingen vergelijken en bekijken.
In het Centraal Museum wordt er erg gespeeld met je verhoudingen ten opzichte van een aantal werken maar ook met de ruimtes zelf. De ene ruimte kleiner en compacter dan de andere.
De garderobe voelde je je vrij in de ruimte en niet groot of klein. Maar op het moment dat je de tentoonstellingsruimte in liep waar je werk zag van Cornelissen voelde ik mezelf kleiner en breder door de lagere plafond en door de kleine ruimte wat net te groot was voor een gang maar te klein voor een kamervorm.
Daarna zijn we naar het Dick Bruna Huis geweest.
Qua verhoudingen vond ik ze hetzelfde gevoel geven als de garderobe in het centraal museum, de tentoonstelling zelf en alles was wel grappig om zowiezo te zien.
Als laatste zijn we naar de tentoonstelling van het nieuwe centraal station Utrecht geweest.
Hier waren de verhoudingen heel anders door de maquettes. Door een omgeving op schaal te maken of hier een station krijg je toch het reus idee of het gevoel van Madurodam met zo'n kleine wereld waarmee je je verhoudt. Hierdoor lijkt de ruimte groter dan hij eigenlijk is maar toch wordt je niet te groot juist ook weer door het dak boven je hoofd.
De maquettes zelf waren ook heel gaaf.
In het Centraal Museum wordt er erg gespeeld met je verhoudingen ten opzichte van een aantal werken maar ook met de ruimtes zelf. De ene ruimte kleiner en compacter dan de andere.
De garderobe voelde je je vrij in de ruimte en niet groot of klein. Maar op het moment dat je de tentoonstellingsruimte in liep waar je werk zag van Cornelissen voelde ik mezelf kleiner en breder door de lagere plafond en door de kleine ruimte wat net te groot was voor een gang maar te klein voor een kamervorm.
Daarna zijn we naar het Dick Bruna Huis geweest.
Qua verhoudingen vond ik ze hetzelfde gevoel geven als de garderobe in het centraal museum, de tentoonstelling zelf en alles was wel grappig om zowiezo te zien.
Als laatste zijn we naar de tentoonstelling van het nieuwe centraal station Utrecht geweest.
Hier waren de verhoudingen heel anders door de maquettes. Door een omgeving op schaal te maken of hier een station krijg je toch het reus idee of het gevoel van Madurodam met zo'n kleine wereld waarmee je je verhoudt. Hierdoor lijkt de ruimte groter dan hij eigenlijk is maar toch wordt je niet te groot juist ook weer door het dak boven je hoofd.
De maquettes zelf waren ook heel gaaf.
Abonneren op:
Posts (Atom)